Sinds ik voor mezelf heb gekozen, ben ik nog meer op mezelf terug geworpen. Opbouwen van Diyavision Action by Choice: marketing, financiën, ontwikkelen van diensten, technische invoering, voorbereiding en uitvoering. Vragen borrelen op: hoe maak ik het verschil , wie zit op mij te wachten... In sommige dingen zit ik in een fijne flow. De rode draad in het hele proces is: ongeacht welke ontwikkeling iemand doormaakt, het eindigt nooit.
Ik merk op dat alle situaties en lessen die zich aandienen vaak om een issue gaan die gedoseerd naar de oppervlakte komt borrelen. Het is alsof het universum hier een gedoseerde hoeveelheid van geeft en dit dan geleidelijk opbouwt wanneer de kwartjes beginnen te vallen. Het universum laat dus niet aan het lot over maar helpt om bewustwording te creëren rond lessen die nog niet gezien en geleerd zijn. Of wanneer herhaaldelijk inzichten zijn gestuurd nog steeds het kwartje niet valt, krijg je wat duidelijkere aanwijzingen.
Zo heb ik ook issues waar ik geen verheldering of keuzes in kan maken. Dit omdat ik er het lef niet voor heb, te veel nadenk over 'wat als...'. Andere redenen kunnen zijn dat ik me niet of juist te verantwoordelijk voel of simpelweg de ander de ruimte ontneem of juist teveel ruimte geef. En zo zijn er meer redenen die gaandeweg binnen het bewustzijnsbereik kunnen komen.
De Hel en de Hemel
Vorige week zaterdag heb ik mijn tweede bijzondere krachtwandeling voor HSP ervaren. Dit stuk van mij heb ik overigens al in mijn kindertijd helemaal verdrongen. Ik heb door deze zelfontkenning een ontzettende blokkade op mijn keelchakra die in verschillende fases van mijn leven op verschillende manieren tot uiting is gekomen. In kinderjaren was ik afwachtend... van wat gaat er gebeuren tot zowel uitschreeuwen om gehoord te worden als fysiek om me heen slaand om gezien te worden. Mijn boodschap steeds luider verkondigend zonder positief resultaat.
Tijdens de krachtwandeling in het bos de Tankenberg hebben we twee krachtplaatsen aangedaan. De eerste was de 'Steen bij de Hel'. Zonder dat de groep wist waar we ons in bevonden, kregen we de opdracht om te gaan staan en de energie te voelen. Ik koos ervoor om een stap in een grote kuil te zetten. De energie was heel bijzonder. Ik wist niet precies wat ik 'moest' voelen. Het voelde alsof ik er in wou staan ondanks dat ik gedachten had over uitglijden of vallen. Er hing een tak overdwars en ik hield zo mijn balans en luisterde naar het ritselen van de bladeren en keek naar de lucht. Op een gegeven moment voelde het donker aan en ik accepteerde dat ook dit bij het leven hoorde. De tweede plek die we aandeden was de plek van de Godinnen. Deze plek lag een stuk hoger in het bos. Vanaf deze plek konden we tot ver vooruit kijken. De vortex die hier voelbaar was, gaf kracht en heb ik een aardingsmeditatie gedaan.
Zelfwaardering en -bewustzijn
De issues die sinds deze week naar boven borrelen hebben veel duidelijker met zelfwaardering en -bewustzijn te maken. Hoe zeker ben ik en waarom heb ik het nodig om gehoord en gezien te worden? Wanneer is goed ook goed genoeg voor mij? Twijfelen over mezelf en wie ik ben, is karaktermoord. Dit is het uitsluiten van mijn eigen intelligentie en identiteit. En hoe compenseer ik deze karaktermoord, waar ga ik overcompenseren door anderen te 'helpen' om gezien en gehoord te worden?
Het leven bestaat uit geven en nemen. Helpen is een staat waarin de één minderwaardig is aan de ander. Mijn streven is om te leven vanuit gelijkwaardigheid: samen groeien en elkaar aanvullen. Waar de wil is om samen te groeien op alle vlakken waar het leven uit bestaat. Soms moet je tot de conclusie komen dat dit niet haalbaar is. Er kunnen hier zoveel persoonlijke redenen voor zijn. Je ziet elkaars signalen niet, je bent elkaar ontgroeid, het is gewoon klaar zoals het is. Wanneer er niet meer het gevoel is dat je gelukkig bent, blokkeert of kunt groeien dan is het tijd om verder te gaan. Dan zal je de hamer moeten pakken om de muur die je blokkeert om te slaan. Dit geeft puin en je weet niet wat er achter de muur te wachten staat. Kan je je vleugels uitslaan? Vraag je af: 'Ben ik mansgenoeg', zodat nieuwe fase in bewustwording kan aanbreken.
In mijn bewustzijnsproces op dit issue waar ik nog volop in zit, dienen de lessen in raptempo aan. Het is alsof de computer een beetje op eigen houtje de lessen van een online programma download en zegt: 'Goh, wat dacht je hiervan, kan je hier wat mee?'. In de loop van de week zijn de issues duidelijk naar voren gekomen. Zo kwam ik een term tegen die ik eerder opzij had opgeschoven: gaslighting. In mijn kinderjaren werd alles wat ik zei ontkent als zijnde niet waar, verbeelding, fantasie of niet er toe doende. Ik werd hier erg onzeker van. Hoe zit het dan? Daar kreeg ik weer geen antwoord op. Een andere term waar ik al langer mee stoei is narcisme. Door mezelf te ontkennen, veranderde ik in een cynisch, sarcastisch persoon. Ik gaf terug wat ik ontving. Ook hier krijg ik de lessen voor op mijn pad: hoe komt dit tot uiting in mijn leven en omgeving, ben ik dader en/of slachtoffer? Welke fasen herken ik in mijn leven, wanneer was het dat ik ervoor koos om niet meer aardig te zijn en nog erger: wanneer koos ik ervoor aardig gevonden te willen worden en ben ik er niet meer voor mezelf geweest?
Bewustwording draait om zelfreflectie. Ik ben dankbaar voor alle lessen en inzichten die me zijn voorgeschoteld de afgelopen periode. Eerder heb ik een bericht gepost op fb en die herhaal ik hieronder. Na wat inzichten rond dit issue kreeg ik de bevestiging dat ik op de juiste weg zit: ik hoef me niet uit te sloven voor anderen. Ik geef wat ik geef en dat is genoeg. Take it and/or leave. Allemaal okay! Het zijn lessen om te leren op te komen dagen voor jezelf. Als iemand tegen je schreeuwt: durf je jezelf te uiten en niet stil te blijven? Wanneer je schreeuwt tegen een ander: waar ontken je je zelf? Slik je alles of uit je teveel en bouw je zo in beide gevallen ongemerkt blokkades en disbalans op in je keel? Of als je mishandeld wordt, of dit nu geestelijk, lichamelijk en/of seksueel is, zorg je wel goed voor jezelf? Ben je zelfverzekerd genoeg, ben je je voldoende bewust dat je jezelf mag beschermen en hoe doe je dit?
Neem niets persoonlijk, alles wat er gebeurd, heeft een reden. Ook jouw reactie naar de ander is in het belang van de ander. Blijf daarom niet hangen in een welles/nietes verhaal maar breng bewustzijn op je eigen issues. Als alle partijen dit doen dan kunnen alle partijen vanuit het hart handelen in plaats van vanuit strijd. Situaties, omgeving en mensen veranderen wanneer het bewustzijn is gegroeid en dan kunnen nieuwe situaties zich op je pad ontvouwen.
Onderstaand citaat (Munshi Kala) trok mijn aandacht in mijn proces:
Maybe at this moment your journey is not about loving someone Maybe right now your journey is about loving yourself. Maybe this is the season that you are being challenged to be your own savior, to be your own safe place. Maybe right now they are reminding you - that the people who walked away were only taking you back to yourself...
and here, you're fine. Here, you are rebuilding yourself. Here, you are adjusting, and fixing. Here, you are being kinder to your soul, you are giving yourself the same kind of love that you always have given to others. Here, you are not racing your heart, you are not depending on another human being to fix it. Instead, here, you are doing very well ... and on your own. Here, you are healing.
Bron: Munshi Kala, UNITY of LIGHT (Facebook)
En het proces gaat door. Komend weekend doe ik de training Source Consciousness. Hier leer ik om vanuit een andere bewustzijn issues te helen en te transformeren. Ik kijk er ontzettend naar uit. Voel ontroering en hoop... dat eindelijk de diepere blokkades die zijn 'voorgeweekt' en naar boven zijn komen borrelen, opgelost mogen gaan worden. In een volgende blog meer hierover.
Kom ik nu voor mezelf opdagen?
Comments