Gedachten helpen graag om de dingen op een rijtje te zetten. Het wordt vervelend als de gedachten niet helpend zijn en in een vicieuze cirkel blijft ronddraaien. Door naar de gedachten te kijken merk ik dat het eerst heel oncomfortabel wordt. De neiging om over dit gevoel heen te stappen is groot. Wat komt er langs en wie koppel ik aan dit gevoel. As ik hier vanuit mijn mind naar blijf kijken dan ontstaat er een dynamiek waarin overleven centraal staat: wie heeft mij dit aangedaan, waarom overkomt mij dit, hoe heeft het zover kunnen komen. Als ik vanuit mijn hart kijk dan zie ik hoe het patroon zich openbaart. Het enige dat nodig is, is hier naar te kijken en te voelen wat het mij wilt zeggen. Alleen ik kan dit doen. De kracht wordt gegeven. En ik ontvang in dankbaarheid.
